حامد اسماعیلی – افرا ورزش: حملات مصنوعی و دفاع کردن مصنوعی. این فقط یک نما از نمایش تهوع‌آور امروز تیم ملی فوتسال ایران در مسابقه برابر ویتنام است.
تیم ملی فوتسال زنان، برای این که در گروهش دوم شود و به تیم قوی‌تر نخورد، عمدا بازی نمی‌کند و زور می‌زند همه چیز را طبیعی جلوه دهد.
به هر کس که پشت این استراتژی متعفن بود بگویید که یک عمر در ورزش، راهش را اشتباه رفته. یک عمر اینجا بوده و انگار نبوده.
پیش از هر افتخار فراموش‌شدنی و کاغذی، ارزش‌ها مهم‌اند. روح ورزش مهم است.
ما این تیم را دوست داشتیم اما آنچه امروز دیدیم، خنجری بر قلب کسانی بود که پیروزی و جام و مدال را به هر قیمتی نمی‌خواهند.
این تفکر، آشناست. در جام جهانی فوتسال مردان هم تیم ملی همین کار را کرد و چوبش را هم خیلی زود خورد. اصلا فرض کنید چوب هم نمی‌خورد. فرض کنید قهرمان جهان می‌شدیم. خداوکیلی برای خودتان توهین نبود؟
بخشی از این نمایش نابخشودنی گردن کسانی است که بی‌توجه به آنچه بر تیم ما گذشته، مدام از انتظار تکرار قهرمانی حرف می‌زنند و فشار را بر این تیم بیشتر و بیشتر می‌کنند.
