به گزارش رسانه دختران قهرمان ایران “درنا” تیم ملی هندبال بانوان در گیر و دار تعیین سرمربی جدید است. دوران مرضیه یوسف و قدیمی‌ترها به سر رسیده است. نشمین شافعیان با تجربه هدایت تیم ملی در گذشته، یک گزینه همیشه در دسترس است اما واقعیت این است که هندبال به خون تازه‌ای نیاز دارد.
زمانی که موضوع انتخاب سرمربی جدید مطرح شد ذهن برخی از اهالی هندبال به سمت کسی رفت که دیگر در ایران حضور ندارد. ونوس مرادی، بازیکن سابق تیم ملی و مربی جوان اما بادانش و مجرب اصفهان که تا پایان لیگ 97 هدایت ذوب آهن را بر عهده داشت امروز در ایالات متحده زندگی می‌کند و هدایت تیمی در واشنگتن را بر عهده دارد.
آخرین تصویری که از او در یاد مانده به زمستان گذشته برمی گردد. او در بهمن 98 در گفتگو با شبکه ایران اینترنشنال به محدودیت‌هایی که زنان ورزشکار ایران با آن مواجه هستند صحبت کرد.
در شرایط فعلی نه ونوس مرادی تمایلی به بازگشت به ایران دارد و نه فدراسیون هندبال در صدد بازگرداندن اوست به خصوص این که حتی اگر عزمی برای بازگرداندن ونوس مرادی وجود داشت گفتگوی او در بهمن 98 با ایران اینترنشنال این راه را سد می‌کرد.
با این وجود، نداشتن ونوس مرادی در هندبال ایران حسرت آفرین است. او هم از نظر فنی، هم شخصیت اجتماعی و هم محبوبیت و مقبولیت، یک گزینه اکازیون برای تیم ملی بود و می‌توانست تا سال‌های سال، نیمکت تیم ملی هندبال را بیمه کند و آغازگر ساخت بنای تیم ملی با شمایلی تازه شود.
با این وجود، مصاحبه زمستان سال گذشته او به این معنا بود که ونوس مرادی تصمیمش را گرفته و بازگشتی در کار نخواهد بود. این البته خبر خوشی برای کسانی بود که وجود ونوس جا را برای آن‌ها تنگ می‌کرد.
واضح است که مربی خوب و اثربخش الزاماً از کلاس‌های مربیگری و دانش افزایی بیرون نمی‌آید. چشمه باید از خودش آب داشته باشد و ونوس مرادی همان چشمه بود. چشمه‌ای که جبر جغرافیایی او را مجبور کرده برای دیگران بجوشد.
