پایگاه خبری ورزش زنان ایران امروز یک ساله شد. در بند اولین و آخرین و صفتهای افضل نیستیم که همه ما را از هدف دور میکند و در بند خودنمایی و خودبزرگ بینی قرار میدهد. هدف، ایجاد فضای رسانهای دلسوزانه برای دختران ورزشکار این مرز و بوم بوده و خدا را شاکریم که در این زمینه گامهایی برداشتهایم که اثرات مثبت آن را حس میکنیم.
دنیای ما، دنیای بازدید و کلیک خور و شو و کارهای تجاری نیست. افراد زیادی وجود دارند که داعیه حمایت از ورزش زنان را دارند اما اینجا در میانه میدان، ما گهگاه تنها پشتیبانان کلامی داریم و خدا را شکر که همین هست. ما فرهنگ میسازیم و به خوبی میدانیم و میدانید که کار فرهنگی در این سرزمین نه به چشم میآید و نه مدافعانی جدی و پای کار دارد.
کاملاً این انتقاد را میپذیرم که در یک سال گذشته نتوانستیم به “همه چیز” و “همه ستارهها” بپردازیم و این را به پای محدودیت منابع انسانی و زمانی ما بنویسید. آنچه روی آن ادعا میکنم و روی این ادعا پافشاری میکنم این است که هر اقدام ما در یک سال اخیر بی چشمداشت و سازنده انجام شده است.
از تک تک کسانی که برای این رسانه قدمی برداشتند از شرق تا غرب و از شمال تا جنوب، از عکاسهای خوش قلب تا نویسندگان ایثارگر صمیمانه قدردانی میکنم. آنها برای کارشان یک ریال دستمزد دریافت نکردهاند و در این وضعیت اقتصادی، به خوبی درک میکنید که سرپا نگه داشتن رسانهای با این سطح فعالیت طی یک سال با بودجه و درآمد صفر چه معنایی میتواند داشته باشد. این را نوشتم که بگویم ما همچنان زندهایم و پذیرفتهایم که تا توان هست پای آرمانهای مشترکمان بایستیم.
زمانی که کار را شروع کردیم همه از ما از محل تامین بودجه میپرسیدند و اینکه رها کنید ورزش زنان را. اذیتتان میکنند، درآمد ندارد، حرف میشنوید، قدرتان را نمیفهمند و….. اما امروز با وجود اینکه درست بودن همه آن حرفها را تصدیق میکنم آنچه امروز در آی دبلیو اسپورتس انجام میشود را مسئولیتی اجتماعی و مهم برای آینده ایران می دانم. امیدوارم که خدا کمک کند که برای هم بمانیم.
با تقدیم بهترین آرزوها برای همکاران ما : مهتا قره داشی، شبنم روحی، سارا سعادت، غزل خدام، مهدیه صادقی، فرزانه قنبر دزفولی، نرگس محمدخواه، آیت الرحمان صالحی، بیتا جلالی، هانیه امامی فرد و چیاکو ویسی
*حامد اسماعیلی – سردبیر