به گزارش افرا ورزش، رشته راگبی یکی از رشته‌هایی است که در بخش زنان، فعالیت‌هایی محدود اما منظم داشته. اکنون با فدراسیون شدن انجمن راگبی، آینده برای دختران راگبی باز روشن‌تر به نظر می‌رسد.
راگبی سال‌ها در ایران به عنوان یکی از چندین انجمن فدراسیون انجمن‌های ورزشی فعالیت می‌کرد تا این که در سال ۱۴۰۲ رسماً به فدراسیونی مستقل تبدیل شد. این موضوع می‌تواند در آینده راگبی را متحول کند.
دختران راگبی باز نیز در ایران به دلیل فقدان زمین اختصاصی در زمین‌های فوتبال تمرین می کنند. به طور کلی در شرایط کنونی، کار تصمیم‌گیرندگان راگبی ایران برای توسعه و تبلیغ این رشته دشوار است اما ناممکن نیست.
مهدیه کریمی بازیکن ۲۶ ساله تیم ملی راگبی زنان ایران، فارغ التحصیل کارشناسی ارشد رشته مدیریت ورزشی و نزدیک به ۱۰ سال است که در این رشته مشغول فعالیت است. مهدیه اهل قوچان و ساکن مشهد است و در پست سنتر و prop2 بازی می‌کند.
او البته پیش از ورود به راگبی، در دوومیدانی و هندبال فعالیت داشت اما او چگونه به سمت راگبی تغییر مسیر داد:
راگبی رشته‌ای پرهیجان و در هر پست، فیزیک بدنی مختص همان پست را طلب می‌کند. هیجان راگبی من را به خود جذب کرد به‌طوری‌که حاضر شدم هندبال را که قبل از ورود به راگبی، رشته اصلی من بود کنار بگذارم و فعالیت در راگبی را ادامه دهم.
راگبی رشته‌ای با ویژگی‌های چندین رشته ورزشی است و قدرت، سرعت، چابکی، توان و… در این رشته حرف اول را می‌زند ضمن این که در راگبی، هوش بازی، اتحاد و همدلی بسیار مهم است.
به گفته این ملی‌پوش خراسانی، اوضاع راگبی زنان در ایران روند رو به رشدی داشته است و استان‌های بیشتری تلاش می‌کنند تا وارد این رشته شوند و راگبی را در پهنه جغرافیایی خود آموزش و توسعه دهند.
مهدیه کریمی می‌گوید: چالش بزرگ راگبی ایران، نداشتن زمین چمن اختصاصی و سپس، فقدان حامی مالی است. اگر از راگبی حمایت شود بازخورد خوبی در آسیا خواهد داشت. ما در مسابقات سطح دوم آسیا در قطر سوم شدیم و اگر موردحمایت قرار بگیریم می‌توانیم حتی به سطح اول آسیا و به جمع تیم‌های بزرگ قاره برسیم.
به عقیده کریمی، این عاقلانه نیست که راگبی ایران بخواهد خود را با کشورهایی که راگبی زنان در آن‌ها قدمت و سرمایه‌گذاری مشخصی دارد مقایسه کند:
” ما یک مسیر طولانی برای رقابت با بهترین‌های آسیا و دنیا داریم. باید یاد بگیریم و تجربه کسب کنیم و راه را برای جلب‌توجه نسل جدید به این رشته هموار کنیم.”
مهدیه به آینده راگبی دختران در ایران امیدوار است. او می‌گوید در ایران دخترانی با فیزیک مناسب و مستعد برای فعالیت در راگبی وجود دارند، فقط مشکل این است که باید راهی برای نشان دادن جذابیت‌های راگبی به آن‌ها پیدا کنیم.
کریمی ادامه می‌دهد: در راگبی با هر رده سنی می‌توانید جذب این رشته شوید. با هر قد و وزنی که باشید. البته فاکتورهای اولیه فیزیکی و بدنی موردنیاز است. راگبی رشته‌ای است که زیبایی‌های آن مغفول مانده. من در هندبال و دوومیدانی کار کرده‌ام و به جرئت می‌توانم بگویم هیچ رشته‌ای برای من لذت‌بخش تر از راگبی نبوده.
مهدیه چندی پیش مادرش را از دست داد اما فعالیت جدی در راگبی او را قوی کرده:
از دست دادن مادرم بزرگ‌ترین اتفاق تلخ زندگی‌ام بود اما وجود حمایت‌هایی که من را در ورزش حرفه‌ای کرد می‌خواهم محکم‌تر از قبل ادامه دهم زیرا به او قول دادم که همیشه قوی باشم.
